Historie Pand

Al meer dan 100 jaar heerst in herberg 't Wapen van Cromvoirt de Brabantse gastvrijheid. Het is één van Cromvoirts oudste gebouwen en bij het teruggaan in de tijd komt men in de archieven begin 1800 in de Napoleontische tijd al een gebouw tegen op de schetsen van het dorp van gelijke afmeting. Het intekenen van steden en dorpen door het kadaster is begin 1800 begonnen.

Egbertus van de Goor, sinds 1810 burgermeester van Cromvoirt , is in 1814 volgens de eerste tekening bij het kadaster waarop het gebouw zichtbaar is, eigenaar van het pand en tevens herbergier.

Op 14 april 1872 zijn bij een grote brand in het centrum van het dorp zes huizen afgebrand maar de herberg is gespaard gebleven. Men heeft later wel op verordening van de gemeente de rieten kap moeten vervangen door pannen.

In 1896 is door het gemeentebestuur van Cromvoirt een vergunning afgegeven aan de heer Martinus Kempenaars in het kader van de drankenwet.

In 1927 neemt de familie van Son het cafe over

In 1950 bouwt dochter Sjaan van Son samen met haar man Dre Cales het bedrijf, toen nog herberg 't Centrum, verder uit met de Grote Zaal. In de Grote Zaal is nog een plaquette te vinden, de eerste steen gelegd door Bartje Cales op 1 juni 1966.

Later is het cafe voortgezet door de oudste dochter Marianne Cales en Tini Spierings en is het etablissement uitgebreid met nog twee feestzalen.

In 2003 veranderden Theo en Rita Boeve de naam in herberg 't Wapen van Cromvoirt. In de tijd van Napoleon kreeg Cromvoirt nl. een wapen. Rechtsonder is de afbeelding van het wapen te zien met de Heilige Lambertus.